Svečano zatvaranje izložbe Radenka Miševića u ponedeljak, 13. jula 2015, u 20.30, projekcijom kratkometražnih  filmova "Popodne" i "Ova kuća bogata".

U utorak, 16. juna 2015, u 19 časova, u Kući kralja Petra Prvog, ustanovi kulture GO Savski venac, biće otvorena izložba Radenka Miševića (1920-1995.), akademskog slikara i profesora FLU. Izložbu povodom dvadesetogodišnjice smrti, na kojoj će biti izloženo 30 dela iz porodične zbirke, otvoriće Anđelka Bojović, redovni profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu i Nenad Konstantinović, predsednik Skupštine GO Savski venac. Kustos izložbe: Lidija Jakšić. U muzičkom delu programa nastupiće Jelena Mišević Vilke, violina i Rada Pećanac, klavir.

Izložba će za posetioce biti otvorena do 13. jula radnim danima od 12 do 18 časova i subotom od 10 do 14 časova, osim u subotu, 11.07.2015 - NERADNI DAN, u nedelju 12.07.2015, radno vreme od 17.30-19.30.

Ulaz slobodan.

Realizaciju izložbe podržao je Sekretarijat za kulturu Grada Beograda. Radenko Mišević rođen je 14. jula 1920. godine u Rogatici, a premunuo 15. februara 1995. godine u Beogradu. U rodnom mestu stekao je osnovno obrazovanje, a srednju tehničku školu, arhitektonski odsek, završio je u Sarajevu. Slikarstvo je završio na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Mila Milunovića, od 1940. do 1946. godine. Specijalizovao se kod Ivana Tabakovića, Marka Čelebonovića i Nedeljka Gvozdenovića. Od 1949. doo 1952. godine bio je saradnik Državne majstorske radionice slikara, profesora Mila Milunovića. U Sarajevo odlazi 1953. godine, po pozivu da radi Muzej Gavrila Principa, gde ostaje devet godina i radi kao urednika nedeljnika „7 dana“. Kratko vreme proveo je i u ateljeu Andre Lota u Parizu. Na studijsko putovanju u Italiji izučavao je freske i mozaik. Redovno je izlagao na kolektivnim izložbama ULUS-a. Jedan je od osnivača grupe „Samostalni“ sa kojom je izlagao u Beogradu, Ljubljani i Mariboru. Bio je član grupa „Sarajevo 55“ i „Grupa 57“. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine i u dva mandata bio je njegov predsednik. Najveći deo svog života Radenko Mišević proveo je u Beogradu, na Senjaku. Bio je profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu od 1964. do 1985. godine i Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu od 1972. do 1985. godine. U dva mandata bio je dekan Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu, u kojoj je bio i profesor. Takođe je predavao i u Centru za likovnu kulturu u Beogradu. Za mesto profesora na Fakultetu likovnih umetnosti izabran je 1964. godine, gde je u zvanju profesora i penzionisan. Predavao je predmete Slikanje i crtanje i Teorija forme. U toku rada na fakultetu u dva mandata je biran za dekana, a 1979. godine je osnovao Galeriju FLU. Pored slikarstva bavio se novinarstvom, pozorišnom i filmskom scenografijom. Režirao je kratkometražni film „Ova kuća bogata“, za koji je dobio međunarodno priznanje. Tokom života priredio je oko 40 samostalnih i više od 150 zajedničkih izložbi, od čega 11 u inostranstvu. Izlagao je u skoro svim značajnim galerijama SFRJ. Godine 1985. organizovana je njegova retrospektivna izložba u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić“, za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom Beograda. Bio je autor knjiga za predmet Teorija forme koji je predavao na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, autor knjige „Dani i godine“, a bavio se i dizajnom i ilustracijom knjiga. Kao slikar Radenko Mišević ostavio je ogroman trag i dao veliki doprinos razvoju likovne umetnosti u tadašnjoj Jugoslaviji. Radenko Mišević bio je ličnost svestranog interesovanja. Iako je pre svega bio posvećen slikarstvu, oprobao se i u drugim likovnim tehnikama: crtežu, grafici, mozaiku, intarziji. Ovaj rafinirani slikar za sobom je ostavio značajna dela iz različitih umetničkih faza realizma i lirske apstrakcije. Nagrade, priznanja, odlikovanja 1944. Nagrada iz Fonda „Petar Dobrović“ za najbolju sliku 1946. Nagrada 600 dinara III Kongres Narodne omladine Jugoslavije 1957. Šestoaprilska nagrada Gradsko vijeće grada Sarajeva 1958. Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva 1961. Orden Republike sa zelenim vencem, Beograd 1962. Povelja za učešće na II Memorijalu „Nadežda Petrović“, Čačak 1963. Oreden Republike sa bronzanim vencem, Sarajevo 1964. I nagrada na izložbi ULUS-a „Čovek i rad“, Beograd 1966. Nagrada publike na Memorijalu „Nadežda Petrović“, Čačak 1966. Nagrada za slikarstvo JNA na II izložbi „NOB u delima likovnih umetnika Jugoslavije“, Beograd 1967. Zlatna plaketa ULUS-a, Beograd 1970. PRIX NATIONAL Cagnes sur Mer (Francuska), II Međunarodni festival slikarstva 1971. I nagrada za slikarstvo na prolećnoj izložbi ULUS-a, Beograd 1974. I nagrada na izložbi „Beograd inspiracija umetnika“ 1974. GRAND PRIX Međunarodno bijenale Košice 1975. Premija za slikarstvo III izložba jugoslovenskog portreta 1975. Priznanje povodom 30 godina ULUH-a i 30 godina oslobođenja Zagreba 1975. I nagrada na izložbi „Beograd inspiracija umetnika“ 1976. Zahvalnica ULUBiH-a, Sarajevo 1977. I nagrada na izložbi „Beograd inspiracija umetnika“ 1977. Povelja Muzeja grada Zenice 1977. Spomen povelja Fakulteta likovnih umetnosti, Beograd 1979.  I nagrada na izložbi jugoslovenskog portreta, Tuzla 1979. Otkupna nagrada na izložbi Likovna jesen, Sombor 1979. Specijalna nagrada na Međunarodnom trijenalu, Sofija 1980. I nagrada na izložbi „Beograd inspiracija umetnika“ 1981. Velika plaketa sa poveljom Univerzitet umetnosti, Beograd 1981. Zahvalnica za učešće na izložbi „NOB u delima likovnih umetnika Jugoslavije“, Beograd 1983. Počasna diploma za dugogodišnji stvaralački rad i vrijedne rezultate u oblasti portreta, Tuzla 1984. Povelja borcu, oslobodiocu Beograda 1944, Skupština grada Beograda 1985. Oktobarska nagrada za Retrospektivnu izložbu i Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić“ 1987. Spomen plaketa Fakulteta likovnih umetnosti, Beograd 1988. Orden rada sa zlatnim vencem, Beograd 1993. Povelja za izuzetne zasluge i doprinos u osnivanju i postignute rezultate u prvim godinama rada Škole za dizajn, Beograd Dela Radenka Miševića zastupljena su u zbirkama Narodnog muzeja u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Muzeja grada Beograda, i u mnogim drugim značajnim muzejima u Srbiji i zemljama bivše SFRJ, kao i u značajnim muzejima i galerijama u inostranstvu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Po njemu je nazvan kulturni centar u njegovoj rodnoj Rogatici, a grad Beograd nazvao je jednu ulicu njegovim imenom.